เย็นย่ำ ณ ยามเคอร์ฟิว | Boring Days

เย็นย่ำ ณ ยามเคอร์ฟิว

Date 21 May 2010 – 19:37

เป็นวันที่สามที่รัฐบาลประกาศเคอร์ฟิว และเป็นลำดับวันที่สองหลังการสลายตัวก่อวินาศกรรมขบวนการกบฏไพร่แดง หมอกควันในกรุงเทพเพิ่งจางหาย ไฟที่สุมรุมในใจไพร่และประชาชนต้องใช้เวลาอีกยาวนาน ไม่ใช่กระบวนการปรองดองปัญญาอ่อนนั้นที่จะนำพาความวิบัติฉิบหายมาให้บ้านเมืองอีกครั้งในเวลาที่ไม่ไกลไปจากนี้ และถ้าประเทศจะเดินด้วยจังหวะก้าวสุภาพบุรุษแบบโง่ ๆ ไม่ดูตาม้าตาเรือ เมษา ๕๒ มีเล้ว.. เมษา ๕๓ สามพฤษภา มีแล้ว.. เมษา ๕๔…? เพลิงเผากรุงครั้งนี้เป็นความ “ระยำร่วม” ของคนทุกฝ่าย ของ “คนไทย” ทุกคน คนเป็นกลาง สีขาวมั่งไม่มีสีมั่ง ชินวัตร-ดามาพงษ์ สัตว์นรกไพร่เสื้อแดง คมช.-รัฐบาลเขายายเที่ยง รัฐบาลประชาธิปัตย์  พรรคร่วมฯ จังไร ตระกูลจังไร ศิลปอาชา-ชิดชอบ พรรคนรกส่งมามีเพื่อไทย ตำรวจ ทหาร พ่อค้า ประชาชน พระสงฆ์องคเจ้า คนเสื้อเหลือง เสื้อหลากสี บรรดามี..

ใครจะเติมกำลังใจปลอบโยนจะสร้างบ้านสร้างเมืองกันขึ้นใหม่ ซ่อมแซม สมานรอยแผล อย่างไรก็สุดแต่ใครจะคิดจะอยากทำ ส่วนใครที่คิดว่าบ้านเมืองไม่ควรมาเป็นเช่นนี้ ก็ให้ถือเสียว่า “เกิดมามีบุญได้เห็น” ของแบบนี้หายากนับได้ไม่กี่ครั้งในประวัติศาสตร์ชาตินี้

ผมก็สุขประสาคนบุญน้อย อยู่ห่างไกลเหตุการณ์หลายสิบกิโล ไม่ได้มีโอกาสได้เห็นควันท่วมกรุงแบบจะจะตา น้ำ เน็ต ไฟ ไม่ถูกตัดก็เปิดคอมดูข่าวหลาย ๆ ช่อง ระทึกระคนหลายความรู้สึก แต่หนักไม่ทางนิ่งเฉยเสียมากกว่า นั่งดูความที่มันจะเป็นไปและเหลือดูความสุขของแมว ที่หลับสนิททั้งบ้าน

เย็นย่ำใกล้จะค่ำ หรือบ่ายที่แก่มากแล้ว ผมหยิบของเล่นไปลองมือที่หน้าบ้าน หมายตาว่าจะถ่ายเจ้าต้นดอกแสด (หางนกยูง?) นี้มานานมากแล้ว เดือนนึงก็แล้ว สองเดือนก็แล้วไม่เคยมีโอกาสได้ถ่ายกระทั่งวันนี้ ก็ขอบใจที่อุตส่ามีดอกรอ นี่ก็อยากหา “ตะแบกบานแล้วร่วง สีม่วง ที่พี่ชื่นชม หรีดหริ่งระงม พี่ปล่อยน้องให้ตรมคนเดียว” แต่เลยเวลาและร่วงเหลือแต่ใบไปนานแล้ว ผมชอบเพลง “ข้าวคอยเคียว” ของ ผ่องศรี วรนุช นึกถึงตะแบก นึกถึงอินทนิน นึกถีงนาและสวนยางหน้าแล้ง..

เมื่อบ่ายต้น ๆ ผมลองของเล่นใหม่ในบ้าน พอ “ผู้ใหญ่” กลับเข้าบ้านลูกหลานก็กรูมาหา ตอนกันอยู่ครู่นึงก็แยกย้ายไปมีเรื่องมีราวส่วนตัวของแต่ละตัว

วันนี้เป็นวันที่สองที่ผมกับบรรดาหลาน ๆ กินร่วมอาหารอย่างเดียวกัน คือ ไม่ใช่ว่าอดอยากซื้ออะไรกินไม่ได้หรอกนะครับ แถวนี้ยังพอมีอะไรขายอยู่บ้าง โดยเฉพาะวันนี้ที่ร้านค้าร้านขายเปิดมากขึ้น ตลาดสดก็กลับมามีชีวิตใกล้ปกติ เพียงแต่ความอยากกินเนื้อหวาน ๆ ของปลาทูแมว เมื่อวานเลยแบ่งมาตัวนึงสำหรับมื้อเย็น และวันนี้ก็แบ่งมาสองตัวสำหรับมื้อเย็น หั่นพริกสด บีบมะนาว หั่นตะไคร้ ของอย่าอื่นไม่ใส่เพิ่ม เปลือง ไม่เหมาะซื้อ แล้วก็ข้าวสวยถุงเล็ก ๆ แค่นี้ก็อิ่ม อร่อย และรอดมื้อ



ความเดิมประเด็นใกล้เคียงกัน

(บางทีระบบก็มั่ว ..แต่คลิกอ่านเถอะ)









6 ความเห็น ใน “เย็นย่ำ ณ ยามเคอร์ฟิว”


  1. อาม่า

    ความสุขในวันการ์ฟิลด์

    ต้องรีบกลับบ้านก่อนเวลาสามทุ่ม

    รีบเปิดดูให้ชื่นใจ…หลานฉัน

    ปล.แม่ต้อยไปไหน :ดำๆ:




  2. n/e

    @อาม่า:

    ต้อยหลับอยู่ในห้องน้ำ :ขยิบ:




  3. นางฟร๊าา

    สวยจัง…เก่งหนิ..




  4. n/e

    @นางฟร๊าา:

    โอ่ พี่บัว กล้าใช้ชื่อนี่แถวนี้เนาะ :Oo:




  5. kasma

    1.เป็นช่วงที่ครอบครัวได้อยู๋พร้อมหน้พร้อมตาโดยมิได้นัดหมาย

    2.ทำให้สังคม social network คึกคักกว่าทุกๆวัน

    3. ทำให้หลายๆคนกินข้าวกล่อง 7-11 ติดต่อกันได้

    ฯลฯ




  6. นู๋บัว

    ทำไม มีปัญหาอะไรมั๊ย ยัยนุ้งเน ชิชิ ทำไมจะใช้ไม่ได้ หลายคนขนานนามมมมมมมม :ดอก: :ดอก:



ร่วมคิดร่วมคุย

โปรดทราบ: เม้นได้เลย ไม่ต้องสมัครสมาชิก และไม่คิดตังค์ คิดอย่างไรโพสต์ตามนั้น แต่อย่าเหลี่ยม อย่าเหวง อย่าแหย อย่าแหล อย่าแดงเทียม อย่าไม่ใช่มติแกนนำ อย่าใช้ภาษาสัตว์เลื้อยคลาน และอย่ากวงตีง //ข้อความไม่ขึ้นไม่ต้องโพสต์ซ้ำ ข้อความอยู่ในระบบแล้ว




XHTML: คุณสามารถใช้ tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

ใส่อารมณ์:


:แว่นดำ: :แว: :แลบ: :แม่มๆ: :แง่: :เหล่: :เบี้ยว: :ฮือ: :อ๋าย: :หื่นๆ: :ยิ่มแฉ่ง :ม่ายๆ: :ดำๆ: :ดอก: :ฉงน: :ขยิบ: :Oo: :555+: