สวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับ ขอให้พบแต่ความสุขสวัสดี สุขภาพกายสุขภาพใจแข้มเข็ง พอมีพอใช้ไม่เดือดร้อนเป็นหนี้สิน ทุกข์ภัยไข้เจ็บอย่าได้มี ช่วงหลายวันมานี้ผมคร่ำเคร่งอยู่กับการดูสามก๊ก ดูด้วยตั้งใจเพราะว่าไวกว่าการอ่านที่ต้องใช้เวลามากกว่า ตัวละครมีมากเวลาสั้นๆ ที่พอมีคงไม่พอให้อ่านจบ ที่เป็นตัวหนังสือเคยซื้อมาไม่เหลือติดกับตัวสักเล่ม ยกให้พ่อไปบ้าง ให้เขายืมอ่านแล้วไม่เอาคืนด้วยความโกรธก็มีบ้าง ที่ว่าโกรธนั้นโกรธเพราะยืมไปแล้วไม่ดูแลรักษา อ่านหยาบจนหนังสือยับ ตามประสาคนรักหนังสือและพ่อสอนมาตั้งแต่เด็กเรื่องการหยิบจับหนังสือ ดูหนังสามก๊กรอบนี้ไม่ใช่รอบแรก และไม่ใช่การอ่านครั้งแรก สมัยเรียน ม. ๒ เห็นว่าคงเป็นหนังสือดีจึงตั้งหน้าตั้งตาอ่านจนจบทั้งที่ไม่รู้ว่าหนังสือชุด-เล่มนี้โด่งดังมากและทรงคุณค่าขนาดไหน วันนี้ลุกขึ้นจัดการธุระส่วนตัวให้เสร็จเสียแต่เช้า เพราะว่าตั้งใจจะไม่ออกไปไหนอีกตลอดทั้งวัน รับตามตรงว่าไม่ชอบการเล่นสงกกรานต์ ถ้าเล่นตามขนมธรรมเนียมเดิมนั้นยินดี แต่ตั้งป้อม ตั้งค่าย ตั้งกองทัพรถกะบะ รถหกล้อ แบบนี้ไม่เอาครับ ราวเกือบยี่สิบปีก่อน การเล่นสงกรานต์เป็นของสนุกสำหรับชนบท ไม่เล่นแต่เช้า รอหลังพระฉันเพล เสร็จพิธีในวัดคนกลับบ้านจึงค่อยเล่น สมัยนั้นมีแค่ถังใบเล็กกับขันน้ำเล็กๆ ใส่ดอกไม้ แป้งน้ำหอม แค่นั้นแหละครับ สาดรดพอสมควรและต้องขอกัน … To be continue →