บ่ายแก่ๆ อากาศร้อนอบอ้าว เป็นธรรมดาของเมืองปูนที่สะสมความร้อนมาตลอดทั้งวัน ออกไปยืนหน้าบ้านเผื่อจะมีสาวเดินผ่านไปผ่านมาให้ชมระยะไกลบ้างก็ว่างปล่าว แดดแรง อากาศร้อน สาวๆ งุบงิบเก็บตัว กลับเข้าห้องที่ค่อนข้างอบอ้าว หยิบแก้วกาแฟใบเก่าที่ยังไม่ได้ล้างมาตั้งแต่เมื่อวาน ใส่ผงสีน้ำตาลเข้มของเอสเพรสโซ่ และน้ำร้อนออีกสองเหยาะพอได้ค่อนแก้ว เออนะอากาศร้อนแต่ยังจะใส่ของร้อนเข้าไปอีก แต่ก็แหละความชอบของคนไม่เหมือนกัน ผมชอบกาแฟขมเข้มแบบนี้ ตะก่อนกินวันละหลายๆ แก้วเตี่ยวนี้ลดทอนจำนวนลงไปบ้าง อากาศร้อน กาแฟขมๆ กับรสละมุนของยาสูบไปป์กลิ่นหอมอ่อนๆ เข้าท่าดีนะ กำลังสงสัยตัวเองเพราะหมู่นี้เอาเรื่องเก่าๆ มาพูดบ่อย นึกถึงบ่อย ท่าจะเข้าทำนอง “กินของขม ชมหนุ่มสาว เล่าความหลัง” เอ๋ชักจะยังไง เลยเที่ยงหน่อยๆ เหมือนว่ารัฐบาลจะได้ข้อสรุปไปแล้วกับไอทีวี สถานีโทรทัศน์เสียงอิสระของทรราช เกิดมาด้วยเงื่อนไขในช่วงรัฐประหาร และจากไปพร้อมกับการรัฐประหารอีกรอบ หลังเที่ยงคืนนี้ “ไอทีวี” จอดับชั่วคราว รัฐบาลส่งให้กฤษฎีกาตีความข้อกฎหมายให้ชัดเจนก่อน ขณะเดียวกันเลิกอุ้มพนักงานปล่อยเป็นเรื่องของบริษัทกับพนักงาน หากไม่เป็นธรรม … To be continue →