หลังเจ๊ปองประกาศบนเวทีว่าถ้าใครจะสมทบที่ทำเนียบชั่วคราวดอนเมืองให้ไปรึ้นรถที่หน้าวัดโสมฯ เหมือนเคยทุกคนต่างกระตือรือร้นที่จะไป เดินตามกันเป็นทิวๆ ผมนึกในใจว่ารถกองทัพธรรมที่เตรียมไว้สองคันจะพอหรือ ก็จริงอย่างนั้นพวกเราไปออกันเต็มหน้าวัดโสมฯ รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีรถไป รถที่ประกาศก็ออกไปแล้ว เราก็รอกันอยู่ตรงนั้น ใครมีรถส่วนตัวก็รับคนอื่นๆ ไปด้วยเต็มคันแต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มาก ที่เหลือก็รอกันอยู่ตรงนั้น แปลกก็ตรงไม่ค่อยมีใครละความตั้งใจ ก็นั่งคอยกันเรื่อยจากบ่ายโมงไปจนบ่ายสาม และบ่ายสามสิบห้ามีประกาศว่าให้ไปขึ้นรถไฟที่ป้ายจอดรถยมราช เขาบอกตอนนั้นว่าสถานีโคลีเซี่ยม ไอ้เราก็ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหน แต่ก็พากันเดินไปเป็นแถวยาวด้วยความกระฉับกระเฉง คึกคัก

เมื่อเคลื่อนกลับมาจากรัฐสภาก็สมทบกับคนอื่นๆ ที่อยู่เต็มแยกลานพระบรมรูป หลายคนกำลังคึกคักใจจดใจจ่อกับการบุก บช.น. (กองบัญชาการตำรวจนครบาล) คู่แค้นเก่า รังของสุนัขชาติ เหมือนบางแก้ว ตัวนั้น เวทีกำลังปราศรัยรอเวลา ความคึกคักนี้มีมากเป็นพิเศษและดูเหมือนจะถูกใจหลายๆ คน กับการจะได้ไปเหยียบจมูก บช.น. ทั้งที่จริงๆ แล้ว บช.น. ก็แค่ขนปลายจมูก อยู่ไม่ไกลจากที่ตั้งของพันธมิตรฯ มิตรเลย แต่ขอโทษครับแค้นที่รอชำระนั้นมีเยอะเกินจะถลกเอาหนังของอำนวย นิ่มมโน มาจารจารึกได้หมด ผมมองว่าการบุก บช.น. เป็นแค่น้ำจิ้มมากกว่าจะเป็นอย่างอื่นเพราะจริงๆ แล้วจะทำอย่างไรเมื่อไหร่ก็ได้ เป็นการเปิดช่องระบายความคับแค้นให้พี่น้องเราบางส่วน และเป็นอีกหนึ่งเป้าหลอก แต่ก็อธิบายได้หากมองในเชิงการทวงถาม-ถามหาฆาตกร ๗ ตุลา ในโอกาสนี้

การออกเดินทางเมื่อรุ่งอรุณและปิดล้อมเป้าหมายคือรัฐสภาเมื่อแดดเช้าส่องเต็มแสง ผมอยู่ที่แยกการเรือนแล้วก็น้อยนึกถึงวันนั้น วันที่ ๗ ตุลา ที่ถูกยิงระเบิดแก๊สน้ำตาใส่อย่างบ้าเลือด ประตูพระที่นั่งวิมานเมฆที่ข้างในนั้นคือที่ที่สมชายขึ้นคอปเตอร์หนีไป ที่ผมหลบระเบิดอยู่ครู่สั้นๆ ผมอยู่ตรงนั้นด้วยความรู้สึกบางอย่างกระทั่งแปดโมงกว่าก็ลุกกลับเข้ามาที่แยกอู่ทองในซึ่งรถเวทีปราศรัยจอดอยู่ ก่อนนั้นหน่อยนึง พวกเรานั่งจับกลุ่มกันตามจุดต่างๆ คุณพิภพสนทนากับนักข่าวที่ริมกำแพงใกล้ประตูข้างของรัฐสภาที่บัดนี้ทาสีใหม่สวยงาม กลบรอยเลือดและชิ้นเนื้อ

เมื่อนัดรวมพลใหญ่ครั้งสุดท้ายกับภารกิจ-ปฏิบัติการม้วนเดียวจบเมื่อบ่ายวันที่ ๒๓ พฤศจิกายนต่อเนื่องถึงค่ำ หลายคนคาดหวังหลายคนมีคำถามว่าแกนนำจะให้ปฏิบัติการลักษณะใด เมื่อปิดล้อมรัฐสภาก็ทำมาแล้ว ยึดศูนย์กลางอำนาจรัฐอย่างทำเนียบรัฐบาลก็ทำแล้ว โดยส่วนตัวผมคาดการณ์ว่าปฏิบัติการม้วนเดียวจบน่าจะออกมาในลักษณะเดียวกับยุทธการไทยคู่ฟ้า (๒๖ สิงหา) ใช้ลักษณะผสมของการดาวกระจาย แต่ปัญหาคือเป้าหมายอยู่ที่ไหน รัฐสภาเป็นได้แค่เป้าหมายรองและลวงมากกว่าเป็นเป้าจริง และคิดว่าไม่มีการเข้ายึดรัฐสภาในวันที่ ๒๓ เพราะไม่มีประโยชน์ที่จะออกเร็วเหมือนคราวก่อนและยากที่จะรักษาความปลอดภัย แต่คำถามคือระหว่างนั้นแกนนำจะให้ทำอะไร นี่คือสิ่งที่แทบทุกคนรอคอย ความชัดเจนหลังสองทุ่มที่ลุงจำลองประกาศให้ทุกคนพักผ่อนเอาแรงและจะเริ่มปฏิบัติการเช้าตรู่ของอีกวัน เป็นสัญญาณชัดอย่างหนึ่งว่าม้วนเดียวจบครั้งนี้นั้นคงกินเวลาหลายวัน จึงให้พันธมิตรฯ ที่เดินทางจากต่างจังหวัดได้หลับพักผ่อนอย่างเต็มที่ ออมแรงไม่ลงมือปฏิบัติการทันทีที่มาถึง การจัดเตรียมที่หลับนอนกลางถนนจึงเต็มพื้นที่ เป็นความใส่ใจอย่างหนึ่งต่อผู้ร่วมชุมนุมของแกนนำและทีมปฏิบัติงาน   รุ่งอรุณของวันที่ ๒๔ เป็นจุดเริ่มต้นอย่างจริงจังของปฏิบัติการม้วนเดียวจบ อากาศหนาวอ่อนๆ และฟ้าหม่นของรุ่งสาง พระจันทร์ยังค้างฟ้า น้องนีม น้องต้น และผมมาถึงสะพานมัฆวาน ผมเปลี่ยนเสื้อเหลือง PAD ที่ซื้อใหม่เมื่อดึกและไปสมทบคนอื่นๆ ที่แยกสวนมิกสฯ ทุกคนดูคึกคักเป็นพิเศษ

เกิดมาชีวิตหนึ่งไม่มีอะไรจะภูมิใจเท่านี้เลย จู่ๆ ก็ได้ร่วมคณะเป็นกบฎ ร้อยเก้าสิบกว่าวันผ่านไปยกระดับไปเป็น “ผู้ก่อการร้ายสากล” นับแต่นี้ไปจะไม่อิจฉา “บิน ลาเดน” อีกแล้ว ..ฮา! ประทานโทษเถอะครับ เรื่องไร้สาระทั้งเพ จะกบฎจะผู้ก่อการร้าย เออ เราเห็นระดับสติปัญญาสื่อบ้านเราหรือยัง วานนี้และวันนี้ออกข่าวกันพรึบๆ เรื่องขยะรอบทำเนียบ พ่อคุณแม่คุณเอ๋ย งานวัดยามเลิกรายังมีขยะมากกว่านี้เลย หลายๆ เดือนที่ผ่านมาหากไม่มีการจัดการขยะและความสะอาดที่ดี รับรองได้ว่าทำเนียบไม่มีที่ให้ยืน เห็นระบบการให้คุณค่าของสื่อกับเก้าอี้ไม้อัดฉีก-ขาด-ถูกกรีดแล้วก็บอกได้อย่างเดียว เพราะสื่อมัน “กาก” อย่างนี้แหละบ้านเมืองถึงได้เป็นอย่างนี้ ..ระอาเต็มทีที่ได้ยินได้เห็นอาการเย้วๆ “คุกคามสื่อ คุกคามประชาชน” โดยที่พวกมันแทบทุกตัวไม่เคยได้สำเนียกแม้สักน้อยว่า มันเองนั่นแหละ “ตัวเบ้ง” ที่ “คุกคาม-ทำร้าย” ทั้งประเทศและประชาชนมาหลายสิบปี!! ตลอดการชุมนุมในทำเนียบ สื่อโดยเฉพาะค่ายมติชนรายงานเรื่องอะไรบ้างเป็นสาระหลัก? เก้าอี้ขาหักจำนวน ๑ ตัว … To be continue →