นับเป็นวงโปรดของผมเลยนะครับสำหรับโฟล์คเหน่อและวงซาเล้ง ทั้งสำเนียงทำนองบ้านๆ เป็นเอกลักษณ์ แต่งเองร้องเอง ไม่ร้องเพลงก็ไปเป็นการ์ด เป็นศิลปินพันธมิตรที่ได้รับการตอบรับอย่างสูง เพลงที่เป็นที่รู้จักมากสุดคงไม่พ้น “นักรบหน้าจอ” และ “แอ๊ด’บาว” จริงๆ แล้วโฟล์คเหน่อมีอีกหลายเพลงที่ไม่นำขึ้นร้องบนเวทีอย่าง “คน-หน้า-ส้นตีน” ที่บรรดาเสื้อแดงเอาตีนรับขวัญเหลี่ยมอย่างอบอุ่น ผมแอบหวังเล็กๆ ว่าจะเอาเพลงนี้ขึ้นเวที แต่คำอย่างส้นตีนร้องได้แต่ถูกแบนจากเวทีได้เช่นกัน (ฮา) ก็โดนแบนมาหลายวงแล้วนี่นา คืนวันที่ ๔ ที่ผ่านมาโฟลเหน่อและวงซาเล้งขึ้นเวทีพร้อมสองเพลงใหม่ เพลงโบว์และ ส.ว. (นักสู้สูงวัย) เพลงแรกแต่งเพื่อน้องโบว์วีรชนของเราและเพลงหลังแต่ให้นักสู้สูงวัย ที่ใครๆ เขาก็ว่าพันธมิตรเป็น “ม็อบ สว.”  (นรกป่วนกรุงก็เลียนแบบมี ส.ว. ด้วยแล้วเหมือนกัน- ก็อปทุกเม็ดสินะ)

ถ้าจะถามหาเพลง ๗ ตุลา เพลงใดที่ฟังแล้วสะท้อนใจสุด ผมยกให้เพลง “๗ ตุลาคม ๒๕๕๑” ของวงอัศดง ที่ร้องบนเวทีพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย เมื่อวันที่ ๒๔ ตุลาคม ที่ผ่านมา โดยเฉพาะท่อนที่ว่า “รัฐทราม ย่ำยีล้อมปราบมวลชน คนดีล้มตายกี่หน อีกสักกี่คนจึงพ้นภัยพาล”  อันที่จริงไพเราะและทรงคุณค่าในทุกคำประพันธ์ ผมนำมาให้ฟังทั้งสองเพลง คือ ๗ ตุลาคม ๒๕๕๑ และเพลงประชาร่วมใจที่เป็นเพลงจังหวะสนุกๆ นอกจากวีดีโอออนไลน์ผมได้แนบไฟล์สำหรับดาวน์โหลดทั้ง mp3 และ wnv มาให้ด้วยแล้วครับ