ด้วยเหตุว่าอยากได้ภาพมุมสูงเลยปีนโครงเหล็กข้างเวทีขึ้นไปถ่ายภาพ แรก ๆ เหนียมขึ้นไปแค่ชั้นเดียวเหมือนนักข่าว ต่อมา ๆ ความด้านเพิ่มขึ้นก็ขึ้นไปอีกชั้น และอีกชั้น ไม่ได้กลัวตกหรือโครงเหล็กพังเลยตอนนั้น กลัวโดนการ์ดสอยลงมากกว่า ไหน ๆ ก็ไหน ๆ หลังเสร็จประมวลภาพไตรภาคที่รวมแล้ว ๙๙ ภาพ แบบพอดิบพอดีโดยไม่ตั้งใจ ขอเอาภาพมุมสูง-มุมกว้างมาให้ดูว่ามากน้อยแค่ไหน ด้วยข้อจำกัดหลาย ๆ อย่าง ภาพอาจไม่ได้ดังใจนักนะครับ ใช้กล้องธรรมดาแล้วนำมาประกอบใหม่แค่นั้นอง ทุกภาพคลิกได้นะครับ บอริ่งระยะหลังเป็นรุ่นปรับปรุง ไม่กังวลเรื่องแบนวิดท์หรือปัญหาทางเทคนิคอื่น ๆ ภาพที่เอาลงจึงมีขนดย่อที่ประมาณกว้าง ๕๐๐ พิกเซล คลิกขยายที่ ๗๐๐ พิกเซล ไม่อยากจะเลียนแบบเว็บผู้จัดการที่พอภาพข่าวสำคัญละก็ลงซะกระจิ๊ดริดกระจ้อยร่อย พอภาพนมดาราลงซะบึ้ม-บึ้ม ไอ้เราก็อยากเห็นนมแบบชัด ๆ นั่นแหละนะ แต่อยากเห็นภาพข่าวสำคัญแบบใหญ่ … To be continue →

ฟ้าฝนวานนี้ดูจะเป็นใจเหลือเกิน หนึ่งวันก่อนหน้าฝนตกราวกับจะเต็มกลั้น ครั้นพอถึงวันงาน ๑๕ พฤศิจา ฟ้าใสปลอดโปร่งไม่มีวี่แววว่าจะตก ก็แปลกดี ครั้นวันนี้ (๑๖ พฤศจิกา) ทำท่าว่าครื้มฟ้าครึ้มฝนแต่เที่ยง ช่วงค่ำ ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ ศิลปินแห่งชาติ ขึ้นขับขานบทกวี การมาคราวนี้ดูท่านแข็งแรงและสุขภาพดีกว่าคราวก่อน ๆ เนื้อความในบทกวี มีสเน่ห์และทรงพลังยิ่ง ด้วยความที่มีการทะลักไปถ่ายภาพหน้าเวที ความที่ผมเดินไป ๆ มา ๆ หน้า-หลังเวที ก็เลยโดนห้ามเข้า แง๊วว.. ถ่ายจากหน้าเวทีไม่ได้ก็ถ่ายด้านข้างก็ได้วุ้ย อันนี้เป็นความปลอดภัยของทั้งผู้ร่วมงานด้านหน้าและผู้ขึ้นเวทีนะครับ ต้องเข้าใจ ลำดับถัดมาคุณสุเทพ วงศ์กำแหง ขึ้นเวที และต่อด้วยคุณตั้ว ศรัณญู ขึ้นอ่านบทกวีของอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูรณ์

ช่วงต้นที่เปิดเวที ผมเดินไปถึงประมาณเกือบกึ่งกลางของที่รวมตัว คุณเสกน สุทธิวงศ์ ขึ้นร้องเพลง “แผ่นดินของเรา” ธงชาติผืนเล็กปลิวไสวพร้อมเสียงร้องคลอห้าวหาญก้องสนามหลวง จากนั้นก็เฮลั่นทั้งสนามหลวงเมื่อคุณเสกนด่าไอ้เพื่อนฮุน "มันเอาเท้าเหยียบเรา มันคือไอ้ส้นตีน ไอ้ฮุน เซน ไอ้ส้นตีน" ก็ถูกของเขา เมื่อเอาเท้าเหยียบ ฮุน เซน มันก็เป็นอะไรอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจาก “ไอ้ส้นตีน” ถึงว่ามันถึงได้เข้าข้างกองทัพส้นตีนตบเสื้อแดง ฟังคุณเสกนขึ้นเวทีมาก็นานไม่เคยรู้สึกสะใจอะไรเท่าครั้งนี้ ..ตัดกลับไปที่หน้าเวที ได้เห็นลุงจำลองในชุดเดิม ๆ แว้บ ๆ ฟ้าเริ่มจะมืดแล้ว และผมมีมุมภาพบางอย่างที่อยากได้ ก็เลยปีนโครงเหล็กด้านข้างถ่ายภาพมุมสูง ตอนแรกเกรงใจก็เลยไม่สูงมากนัก